De Danakil Depressie: dit mag je niet missen!

De Danakil Depressie, als je hier nog niet van gehoord hebt, scroll dan maar eens door naar foto’s in dit artikel. Ik weet zéker dat jij dit soort landschap nog nooit eerder hebt gezien. Ik zou in ieder geval niet weten waar je dit tegen gekomen kunt zijn. 

Wij hebben het geluk gehad dat we de Danakil Depressie konden bezoeken en hebben een tour geboekt van 4 dagen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet vaak fan ben van tours en het liefst alles zelf doe, maar voor deze locatie kan ik je alleen maar aanraden om een tour te boeken. De weg ernaartoe duurt namelijk dagen, de wegen zijn slechter dan slecht, een gemiddelde auto breekt na een paar uur al door midden, enne, faciliteiten? Wat zijn dat? In dit artikel vertel ik je alles over onze belevingen en avonturen.

Waar ligt de Danakil Depressie?

De Danakil Depressie ligt in het noorden van Ethiopië, tegen Eritrea en Djibouti en het ligt op de grens van 3 tektonische platen. Precies in de hoorn van Afrika dus. Wij bezochten deze bizarre plek tijdens onze reis door Ethiopië.

Wat is de Danakil Depressie eigenlijk?

Waarom Danakil Depressie? Omdat het één van de heetste én laagste plekken op aarde is. Zodra je de Danakil Depressie bezoekt, bevind je je op 125 meter beneden zeeniveau namelijk. Al deze omstandigheden samen, vormen de naam van de bestemming. Zelfs in de schaduw kan de temperatuur oplopen tot 50 graden en de gemiddelde temperatuur is bijna 35 graden. Je leest het goed: de gemiddelde temperatuur. Ik krijg het alweer warm als ik er aan terug denk. 

Hoe kom je bij de Danakil Depressie?

Ik raad je niet aan om dit op eigen houtje te doen. Het is een behoorlijke rit. Per dag zit je veel in de auto, over wegen die we in Nederland niet eens wegen mogen noemen. Ook kun je op de zoutvlaktes makkelijk verdwalen, omdat je totaal geen oriëntatiepunten hebt. Bovendien is de gemiddelde auto niet bestand tegen dit ritje. Wij hebben er daarom voor gekozen om een tour te boeken. We hebben de tour al geboekt in Addis Abeba, maar startten onze tour na ons Simien avontuur, in Mekele.  

Wat kun je allemaal zien tijdens deze tour?

In chronologische volgorde hebben we de volgende punten bezocht: 

Zoutvlaktes

De eerste bestemming van de tour, bereik je na heel wat uren rijden. Je bereikt dan eindelijk de zoutvlaktes. Hier arriveer je ook bij het eerste kamp waar je de eerste nacht gaat slapen. Zodra je de 4×4 uitstapt, zie je enkel een paar houten ‘stretchers’ te staan. Op die bedjes, hebben wij de eerste nacht onder de sterrenhemel door gebracht. Een deken heb je vanwege de temperatuur niet eens nodig. 

Maar voordat we onze romantische nacht tegemoet gingen, bezochten we de zoutvlaktes nog. Op weg er naartoe kwamen we een aantal kamelenkaravanen tegen die de zoutblokken naar de bewoonde wereld toe brachten. Waar wij het al bijna niet meer trokken van de hitte, werkten de Ethiopiërs stug door op het heetst van de dag om zo per dag kilo’s zout te winnen. Uiteraard kon je foto’s maken van de hardwerkende mannen, maar ik vond het haast mensonterend en aapjes kijken, dus ik heb de foto gelaten voor wat het was. 

Op de zoutvlaktes zelf kon je mijlenver weg kijken en het enige wat je zag was: zout zout zout. De meeste zullen bij een zoutvlakte eerder aan Salar de Uyuni denken, maar ook in Ethiopië kun je terecht voor dit bijzondere natuurverschijnsel. 

Na wat glazen wijn tijdens de zonsondergang op de vlaktes, reden we terug naar ons ‘kamp’, waar een fantastisch maal gekookt werd voor ons, en onze nacht onder de sterrenhemel begon. Dag één was meer dan geslaagd! 

Dallol

Dag 2 begon ontzettend vroeg, rond 04:00 uur werden we gewekt. In het donker reden we langzaam over de met water bedekte zoutvlaktes, om zo rond zonsopkomst vlakbij Dallol aan te komen. Hoe verder we reden, hoe lichter het werd en hoe mooier de kleuren werden. Iedere minuut zagen we het landschap veranderden en net voordat de zon volledig op kwam, arriveerden we bij Dallol. 

Waarschijnlijk is dit het plaatje wat in je hoofd zit, als je denkt aan de Danakil Depressie. Dallol is het oranje, gele, witte, blauwe en groene (plus alle kleurtinten die er nog tussen zitten) bizarre landschap wat je kent van de foto’s. 

En ik kan je één ding meegeven, het is nog gekker als je er daadwerkelijk loopt. Je hebt totaal niet meer het gevoel dat je op onze aardbol loopt. Dit landschap valt met niets anders te vergelijken en je waant jezelf op een andere planeet. Dit wordt veroorzaakt door alle zwavelvelden waar je doorheen/overheen loopt. Je hoort en voelt het kolken van de zwavel om je heen, en ook de stank verraadt waar je bent. Vergeet niet om iets van een sjaal mee te nemen als je hier bent, want de zwavelgeur is bijna niet zonder mondkapje in te ademen. 

Dit was oprecht een bizarre ochtend. 

In de auto kreeg ik nog maar amper verwerkt wat we die ochtend allemaal gezien hadden. Het was nog niet eens middag en ik had het gevoel dat ik er al een dag op had zitten. Maar de dag was nog lang.

Na Dallol vertrokken we namelijk naar de Erta Ale. De actieve vulkaan van Ethiopië. Om hier te komen, moesten we vele uren afleggen. Dat ging niet per se heel vlekkeloos (T.I.A. This is Africaaa), maar uiteindelijk kwamen we in het donker aan op de plaats van bestemming waar we een goed avondmaal kregen. Na die avondmaal werd het tijd om naar boven te lopen: de tocht naar de vulkaan begon!

Eén tip: breng je hoofdlamp mee, want in het pikkedonker, moet je ‘s avonds richting de vulkaan lopen, over het versteende lava wat eerdere maanden daarvoor over de vulkaan rand heen stroomde. Ik vond het redelijk bizar om te beseffen dat ik gewoon op ‘oude lava’ liep, waar eerder toeristen niet eens konden komen. 

Erta Ale vulkaan

De Erta Ale vulkaan is één van de meest actieve vulkanen ter wereld en is de vulkaan waar je met je voeten over het randje kunt staan, om de kolkende lava te zien beneden je. Dat klinkt bizar, en dat is het ook. Nu moet ik toegeven, dat we ‘gelokt’ zijn met plaatjes van een volle lava vulkaan, waarbij je de lava spetters zelfs zou zien. Toen wij er in november 2019 waren, was de vulkaan niet zo ‘gevuld’ als maanden daarvoor. Toch mocht het de pret niet drukken, want waar anders in de wereld kom je oog in oog te staan met kolkende lava? 

Ook hier is het aan te raden om met een mondkapje te lopen, want de stoffen dringen diep door in je longen. ‘s Avonds sliepen we – op een gezonde afstand – aan de rand van de vulkaan, en konden we ‘s ochtends nog een keer genieten van de vulkaan tijdens daglicht. Uiteraard hebben we ‘s ochtends ook weer een fantastische zonsopkomst gekeken, wat weer een perfecte start van de dag was. 

Afrerameer

Na weer een unieke avond en ochtend, reden we door naar onze laatste plek van bestemming tijdens de Danakil Depressie tour, namelijk het Afrera meer. Denk jij dat je alleen maar in de Dode Zee in Israël kunt drijven, dan heb je het mis. Het Afrerameer is ook een zoutmeer waar je ook omhoog gehouden wordt door de hoeveelheid zout die in het meer voor komt. Het verschil met de Dode Zee? Bijna niemand kent deze spot. 

Naast het Afrerameer kun je nog wat na dobberen in de natural (very) hot pool en begin je weer aan je rit richting Mekele. Drie dagen hebben we rond gereden en rond gelopen in de Danakil Depressie, maar het voelde alsof we er een volle week op hadden zitten. Vroege ochtenden, bizarre omstandigheden en unieke landschappen hebben hiervoor gezorgd. De Danakil Depressie is een omgeving die ik nooit meer van mijn leven zal vergeten. 

Wat mag je niet vergeten?

Naast alle standaard benodigdheden zoals een camera, kleding etc., wil ik je aanraden om onderstaande dingen ook zeker mee te nemen: 

• Een koplamp! Zonder koplamp ben je nergens. Natuurlijk voor de tocht omhoog naar de vulkaan, maar ook voor je nachtelijke wildplas sessies kan het handig zijn. 
• Zwemkleding. 
• Sjaal of mondkapje. Dit hoef ik niet meer uit te leggen denk ik 
• Wc papier of tissues. Tja, ik hoef je niet uit te leggen dat als er geen toiletten zijn, er ook geen wc-papier is toch?
• Zonnebril. De zon is extreem scherp en sterk. 
• Pet, hoed of sjaal om je hoofd en/of schouders te bedekken. Ook hiervoor geldt: de zon is enorm scherp en sterk. 
• Zonnebrand. Goh. 

Boek jouw reis naar Ethiopië

Eerlijk is eerlijk: een reis naar de Danakil Depressie is niet doorsnee. Een reis naar Ethiopië ook niet. Ik snap dus echt helemaal dat je dit liever niet op eigen houtje doet. Het kan best een heftig land zijn. Dat vond ik in ieder geval. Het reizen kost veel tijd, de bevolking kan best intens zijn en het is geen Zuid-Afrika. Reizen is hier gewoon net wat lastiger dan in andere (Afrikaanse) landen.

Wil je wél de bizarre Danakil Depressie bezoeken, maar niet alles zelf regelen? Check dan onderstaande reisaanbieders, zodat jij zonder stress op vakantie gaat naar Ethiopië:

Heb je nog vragen? Laat dan een reactie achter, want ik denk met heel veel (reis)plezier met je mee. Veel plezier met de voorpret.